Sunday, December 2, 2012

ദുഃഖം...ദുഃഖം മാത്രം

എഴുതാനുള്ള ആവേശം ഇടവ പാതിയിലെ തോരാത്ത മഴ പോലെ എങ്ങു നിന്നോ വന്നു നിറഞ്ഞിരുന്ന ഒരു കാലമുണ്ടാരുന്നു .ഇപ്പോള്‍ അങ്ങേയറ്റം ഏകാന്തതയില്‍,വെറും ശൂന്യതയില്‍ നേരം പോവാന്‍ മാത്രമായി ,എനിക്ക് എഴ്തുവാന്‍ തോന്നുന്നു. എന്തിനെ പറ്റി ??? അതാണ്‌ രസകരം. എന്റെ ഓരോ വാക്കും ഓരോ ചിന്തയും ,ഓരോ നിമിഷങ്ങളും.. എല്ലാം, അതവളില്‍ അവസാനിക്കുന്നു.നഷ്ടപ്പെട്ട പ്രണയത്തെ പറ്റിയല്ലാതെ എനിക്കൊന്നും എഴുതാന്‍ പറ്റുന്നില്ല.എല്ലാ കഥകളിലും 3 കഥാപാത്രങ്ങള്‍ മാത്രം...ഞാനും അവളും പിന്നെ ഞങ്ങളുടെ കയ്യില്‍ നിന്നും വഴുതി പോയ കാലവും.
                                             കഥകളില്‍ മാത്രമായി അവള്‍ ഒതുങ്ങി നിന്നിരുന്നു .ഒതുക്കി നിര്‍ത്താന്‍ സാധിച്ചിരുന്നു.പയ്യെ പയ്യെ അവള്‍ ഗോവര്‍ദ്ധനെ
പോലെ ഇറങ്ങി വന്നു.എന്റെ ഏകാന്തതകളെ കൂടുതല്‍ കലുഷമാക്കുവാന്‍.
ഇലെക്ട്രോണ്‍ ഇല്ലാതെ വരുമ്പോള്‍ ഒരു ഹോള്‍ പരിഗണിക്കുന്ന പോലെ . അവളുടെ നഷ്ടം നികത്താന്‍ അവളുടെ ഓര്‍മ്മകള്‍...അവര്‍ എന്നോട് ചോദിച്ചു ,ചോദിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു..എന്തിനു വേണ്ടിയാരുന്നു ഇതെല്ലാം ??
ഇന്നും എനിക്കറിഞ്ഞൂടാ.

വരുന്ന ശനിയാഴ്ച്ച ഒരു പക്ഷെ ഞാന്‍ അവളെ കണ്ടേക്കും.ഒന്നും പറയാനില്ല..അവള്‍ക്കും ....പക്ഷെ എനിക്ക് കാണണം.എന്റെ മങ്ങി തുടങ്ങിയ ഓര്‍മകളെ പിന്നെയും കളര്‍ഫുള്‍ ആക്കണം.അവരെ കളയാന്‍ വയ്യ എന്നായിരിക്കുന്നു.വികാരങ്ങള്‍ നിയന്ത്രണം ഏറ്റെടുക്കുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ ഏറ്റവും വെറുക്കുന്നത് ഇവരെ തന്നെയാണ്.It's almost like those memories define me  nowadays.അവള്‍ വരട്ടെ..ഞങ്ങളുടെ കണ്ണുകള്‍ ഞങ്ങള്‍ക്ക് വേണ്ടി സംസാരിക്കട്ടെ...In shaa Allah അവള്‍ഒന്ന്ചിരിക്കട്ടെ 
STR 

No comments:

Post a Comment